Narodowy Fundusz Zdrowia przygotował raport, w którym podsumował refundację leczenia pacjentów w 2021 roku, w tym koszt świadczeń i leków. Średnio koszt leczenia jednego pacjenta to ok. 2,6 tys. zł. Z danych wynika też, że 80% budżetu na świadczenia i leki jest przeznaczane na potrzeby zdrowotne 20% najbardziej potrzebującej populacji. Nowy raport NFZ w praktyce pokazuje, na czym polega solidaryzm społeczny.

Zespół analityków NFZ przeanalizował koszty leczenia pacjentów (świadczenia medyczne i leki) w 2021 roku. Wyniki pokazały, jak działa zasada solidaryzmu społecznego w ochronie zdrowia.

Co to jest solidaryzm społeczny i jak wygląda w praktyce?

W Polsce mamy solidaryzm społeczny w ochronie zdrowia. Sprowadza się on do prostej zasady, że każdy obywatel, niezależnie od wieku, stanu zdrowia, płci i przede wszystkim niezależnie od wysokości płaconej składki zdrowotnej powinien otrzymać pomoc medyczną.

– Główną zasadą solidaryzmu społecznego jest bieżące finansowanie opieki zdrowotnej osobom chorym ze składki zdrowotnej, którą opłacają osoby zdrowe. To oczywiście duże uproszczenie, ale pokazuje mechanizm działania solidaryzmu – wyjaśnia Dariusz Dziełak, dyrektor Departamentu Analiz i Innowacji w Centrali NFZ.

Zespół analityków NFZ zebrał dane z 2021 roku i lat poprzednich. Specjaliści policzyli, ile kosztowało leczenie Polaków, w tym koszty świadczeń medycznych i leków. Analiza pokazuje, jak w praktyce działa solidarnym społeczny.

Ile kosztuje leczenie pacjentów?

Na świadczenia medyczne i leki, które można dopasować do konkretnego pacjenta lub świadczenia, NFZ wydał w 2021 roku blisko 83 mld zł. Średnio koszt leczenia jednego pacjenta przekroczył 2600 zł. Pięć lat temu średni koszt leczenia był niższy o 400 zł.

Okazuje się, że środki przeznaczone na świadczenia dla 100 „najdroższych” pacjentów wystarczyłby na leczenie ponad 57 tys. „średnich” pacjentów.

Słowem „najdroższy”, wyłącznie na potrzeby raportu, analitycy określili pacjentów, za których leczenie NFZ zapłacił najwięcej. Jednocześnie są to najciężej chorzy pacjenci, którzy wymagali np. kosztownych terapii.

– Potwierdziło się, że znacząca część środków jest przeznaczana na dość niewielką liczbę pacjentów. Ciekawym jest fakt, że w analizowanym obszarze, jak w wielu innych, obserwujemy tzw. Zasadę Pareta: 80% budżetu jest przeznaczane na potrzeby zdrowotne 20% najbardziej potrzebującej populacji. Muszę przyznać, że wniosek z analizy rozkładu kosztów na populację jest dość zaskakujący. Okazuje się, że niemal 24,5 mld złotych przeznaczamy na świadczenia dla – uwaga – 1% populacji (mieszkańców naszego kraju) – komentuje Filip Urbański, zastępca dyrektora Departamentu Analiz i Innowacji w Centrali NFZ.

Jeśli zatem uszeregujemy mieszkańców Polski pod względem kosztu leczenia od „najdroższych” do „najtańszych”, to koszt leczenia 1% „najdroższych pacjentów” wynosi 24,5 mld zł z analizowanych 83 mld zł.

Kto najczęściej korzysta z leczenia?

Analitycy NFZ porównali też wiek i płeć pacjentów z kosztami ich leczenia. Z analizy wynika, że najwięcej środków na leczenie NFZ wydaje na pacjentów w grupach:

• 0-4 lata
• 60-64 lata
• 65-69 lat
• 70-74 lata.

Po drugiej stronie są pacjenci w wieku 20-24 lata i 25-29 lat.

Więcej w „Zdrowych Danych” - www.ezdrowie.gov.pl

Źródło: NFZ